Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

for veritable (b)


H φωτογραφία είναι από το  http://photobucket.com/



Ο Βασιλιάς  του αόρατου, του πνεύματος , γύρισε πλευρό με ένα βαθύ αναστεναγμό. Ονειρευόταν. 

Τα μάτια του κλειστά , είχαν αποκτήσει εδώ και ώρα την δική τους ζωή. Έβλεπε πάλι εκείνη. Πάλι θολή η μορφή της σαν μέσα από καθρέφτη. Να μεθά με το κορμί της. Να ποθεί να το χαϊδέψει, να το κάνει δικό του. Να σκύψει και να αιχμαλωτίσει το άρωμα των μακριών της μαλλιών. Και μόλις την πλησίαζε να την αγγίξει αυτή χανόταν, εξαφανιζόταν και ξυπνούσε πάντα με τον πόνο της έλλειψης στο στομάχι του για ένα όνειρο, πάντα το ίδιο τον τελευταίο καιρό, για μια άγνωστη μορφή, για μια άγνωστη γυναίκα, όσο και εάν στην ουσία αυτός ο πόθος του είχε απαγορευτεί, όσο και αν είχε αφιερωθεί σε πιο άυλες αγάπες και πόθους.

Ξημέρωνε. Παντού ξημέρωνε μια νέα ημέρα γεμάτη αρώματα περίεργα και  υποσχέσεις που άλλους τους έκαναν να χαμογελούν και άλλους να σφίγγουν το ρούχο πάνω τους , σαν να ζεσταθούν κι άλλο, σαν να αισθάνθηκαν ένα ρίγος στο κορμί, σαν να προστατευτούν.
Ήταν Χειμώνας ακόμη. Τα μεγάλα κρύα είχαν περάσει και οι αμυγδαλιές άνθιζαν θρασύτατες, βγάζοντας την γλώσσα στον χιονιά, ευτυχισμένες μέσα στο εύθραυστο των λουλουδιών τους.

Είχαν περάσει αρκετά φεγγάρια πια όταν ο Βασιλιάς της αναζήτησης της γνώσης έφθασε με όλο το πλήθος που τον συντρόφευε στο μακρύ ταξίδι του στις όχθες του ορμητικού ποταμού. Στο όριο ανάμεσα στην δική του και στην χώρα που είχε σκοπό να διαβεί.

Όλο αυτόν τον καιρό, δεν είχε συναντήσει πολλές πόλεις. Αλλά ούτε έμεινε σε καμιά περισσότερο από ότι χρειαζόταν για ανεφοδιασμό, για να αφήσει εκεί για περίθαλψη όσους είχαν αρρωστήσει σοβαρά από το ταξίδι, για να δει τι γνώσεις νέες μπορούσε να αποκομίσει. 
Τίποτα όμως δεν υπήρξε που να μην το είχε γνωρίσει. 
Που να μην το κατείχε.
Όταν μάθαιναν για τον ερχομό του, μια που η φήμη του για την πόλη του είχε προηγηθεί, γέμιζαν οι δρόμοι από κόσμο, σοφοί του τόπου έρχονταν να τον δουν και να υποβάλλουν τις απορίες τους και τις ερωτήσεις τους, και όλοι τον έδειχναν με θαυμασμό αλλά και φόβο γιατί τρόμαζαν οι άνθρωποι για όλη αυτή την δύναμη της γνώσης που είχε συγκεντρώσει αυτός ο βασιλιάς. 
Δέος περίβαλλε το βλέμμα τους, και σεβασμός ανάμικτος με φόβο.
Όλοι γνώριζαν ότι τίποτα δεν μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο εάν ήθελε να μάθει κάτι που δεν γνώριζε ακόμη. Τίποτα και κανένα μέσο δεν ήταν αρκετό γι’ αυτόν… 
Υπήρχαν και εκείνα τα παραμύθια που τρόμαζαν τα παιδιά τις νύχτες…

Έπρεπε να βρουν ένα σημείο βατό για να περάσουν, άλογα, άνθρωποι και άμαξες απέναντι.
Υπήρχε μια γέφυρα εκεί, αλλά ήταν τόσο παλιά, τόσο εύθραυστη φαινόταν, που απέκλειε να σηκώσει όλο αυτό το βάρος.
Οι ανιχνευτές μετά από ημέρες βρήκαν ένα σημείο που φαινόταν κατάλληλο και όλο αυτό τον καιρό ο Βασιλιάς της αναζήτησης της γνώσης άνοιξε χάρτες και βιβλία και προσπάθησε να συγκεντρώσει ότι γνώριζε για την νέα χώρα που σε λίγες ημέρες θα διάβαινε. Γνώριζε αρκετά από τους εμπόρους και τους ταξιδευτές αλλά στο μυαλό του υπήρχε μόνο μία ιστορία. 
Την είχε ξέχωρα μέσα του. Τον κέντριζε. Τον ταλαιπωρούσε…

Υπήρχε, του έλεγε ένας ταξιδευτής, ένας περίεργος τύπος που του έλειπε το ένα μάτι και το είχε κάτω από μια μαύρη καλύπτρα, με πολλά χρυσά δακτυλίδια και ρούχα που φαίνονταν να είχαν δει καλύτερες και λαμπρότερες ημέρες… υπήρχε ένας βασιλιάς σε αυτή την χώρα. Οι πόλεις του ήταν πάνω στα βουνά. Το κάστρο του στο πιο ψηλό σημείο. Σπάνια τον έβλεπαν. Και τώρα πια είχαν χρόνια να τον δουν. Μόνο του αντιπροσώπους του έβλεπαν. Άνθρωποι σοφοί, λίγο ιδιόρρυθμοι και αυτοί.

Οι  πόλεις  ευημερούσαν. Τα χωράφια παρόλο το αντίξοο κλίμα έδιναν πάντα περισσότερο καρπό από ότι περίμεναν. Τα ζώα ήταν εύρωστα και υγιή. Φτωχός εκεί δεν υπήρχε. Μα ούτε και αρρώστιες. Όποιος τύχαινε να αρρωστήσει , θεραπευόταν εύκολα και γρήγορα . Οι κάτοικοι εκεί ζούσαν περισσότερα χρόνια από τους κατοίκους των άλλων πόλεων. Τα παιδιά μεγάλωναν όμορφα με γνώσεις και υγεία. Όποιος ξένος πήγε να κατοικήσει εκεί η καλοτυχία τον οδηγούσε και η ζωή του ομόρφαινε. Έτσι ζούσαν εκεί πολλοί από άλλα μέρη και οι πόλεις αυτές όλο και μεγάλωναν, όλο και ομόρφαιναν και σιγά σιγά ενώνονταν η μία με την άλλη . Ζούσαν και ανάπνεαν χωρίς τείχη γιατί έλεγαν οι κάτοικοι, ότι είχαν τον βασιλιά τους και τείχη δεν χρειάζονταν. Περίεργα πράγματα δηλαδή…

Δεν τον πίστεψε τον μονόφθαλμο αλλά  κάπου μέσα του γεννήθηκε η θέληση να γνωρίσει αυτόν τον δυσπρόσιτο βασιλιά με το ξεχωριστό βασίλειο στα βουνά. Του θύμιζε λίγο το δικό του… αν και βρεχόταν από θάλασσα.

Μετά από δύο φεγγάρια ο βασιλιάς της αναζήτησης της γνώσης βρισκόταν στους πρόποδες των βουνών που σκόπευε να ανέβει. 
Ήταν μια πόλη εκεί. Μικρή και ταπεινή του φάνηκε. Απλοϊκοί οι άνθρωποι, και έστειλε έτσι δικούς του ανθρώπους  ανάμεσά τους για πληροφορίες.
Οι δρόμοι  του βουνού ήταν φαρδιοί  και βατοί. Σημαντικό αυτό. 
Από την κορυφή του βουνού έβλεπαν λέει λάμψεις κάποια βράδια. 

Υπήρχε ένας θρύλος παλιός  για δύο δράκους που ερωτεύθηκαν και έφτιαξαν την φωλιά τους σε αυτό το βουνό. Κατά καιρούς τους έβλεπαν να πετάνε υπερήφανα και να στροβιλίζονται ανάμεσα στα σύννεφα. Ποτέ δεν τους ενόχλησαν. Κάποτε όμως χάθηκαν και κανένας δεν έμαθε το πως και το γιατί. Έλεγαν κι’ άλλα αυτοί οι απλοϊκοί άνθρωποι , παραμύθια τα περισσότερα πως πριν από χρόνια που είχε πέσει βαρυχειμωνιά εκεί πάνω όλα ήταν ολάνθιστα σαν μια αιώνια άνοιξη.

Άκουγε ο βασιλιάς και  τα μάτια του σπίθιζαν. 
Η ψυχή του αχόρταγη σαν να είχε βρεί ένα νέο έδεσμα εξωτικό. 
Και το ήθελε !
Ο πόθος του τον έκαιγε...



-....κοιμήθηκες μωρό μου ?
-....μμμμμμ....  δεν πρόσεξα τίποτα από όσα είπες... 
     άκουγα μόνο τον ήχο της φωνής σου...

     ...πραγματικά υπέροχος....
    


19 σχόλια:

  1. Πολλοί οι βασιλιάδες... Το δίχτυ αρχίζει να πλέκεται για τα καλά!
    Κι εκείνα τα παράθυρα που τρόμαζαν τα παιδιά...;
    Ο ήχος της αγαπημένης φωνής... soundtrack για τα όνειρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητη V

    βασιλιαδες,δρακοι ερωτευμενοι,
    ανυπαρκτα τειχη,ευημερια,
    ευτυχισμενοι κατοικοι,
    ελλειψη ανεχειας,ανοιξη
    εν μεσω χειμωνα,αγαπη,
    υγεια,μορφωση,
    ποσο μα ποσο γλαφυρα
    κ με υπερηφανεια
    μας περιγραφεις
    την..χωρα μας!!!!


    Σε φιλω
    με υπερτατη φιλοπατρια

    REVERB

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...δεν πρόσεξα τίποτα από όσα είπες... άκουγα μόνο τον ήχο της φωνής σου...πραγματικά υπέροχος...

    Ξέρω πάρα πολύ καλά τι σημαίνει... Μην ερμηνεύσεις αυτό που είπα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν παίρνει προβλέψεις τούτο το παραμύθι, μόνο προσοχή χρειάζεται για να μας "μιλήσει".

    Σε φιλώ V μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πλάθεις μύθους, παραμύθια. Δράκοι και βασιλιάδες. Περάσματα και μονοπάτια. Γέφυρες και ποτάμια.
    Τι κρίμα να μην ακούει τίποτα από όσα λες...με την υπέροχη φωνή σου!

    Φιλιά V μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπατία μου ,
    δύσκολο να πλέξεις ένα δίχτυ.
    Ρώτησα κάποτε ένα ψαρά και αυτό που πήρα μέσα από το βλέμμα και το σιωπηλό χαμόγελο έφτανε.
    Τον παρακολούθησα μετά για ώρα.
    Ήταν χαμένος στον δικό του κόσμο. Ποιος ξέρει που...

    Καλή σου ημέρα!
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ reverb
    Αποκαλύφθηκα :)))))))
    Δεν ήξερα ότι ο συμβολισμός ήταν τόσο εμφανής !!! χα χα χα χα χα χα χα

    Ε ναι λοιπόν! αυτά είναι τα συστατικά μια όμορφης, παραδειγματικής χώρας.
    Ιδίως οι ερωτευμένοι δράκοι!... και δεν υπονοώ τίποτα για την τρόικα :))))
    Υπέροχη η λεπτή ειρωνεία σου !!!

    Τώρα αν σε φιλήσω και εγώ με φιλοπατρία, θα μας πουν ρατσιστές :)
    Οξύμωρο ?

    Υ.Γ. το έφαγες το pop corn?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα Αυτοκράτορα :)))
    Δεν ερμηνεύω.
    Ας μείνει στην σκιά του μέχρι όλα να έρθουν στο φως...
    Λέω απλά, καλώς ήρθες :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Επέστρεψες meggie μου?
    Ελπίζω με χαμόγελο στην ψυχή σου !

    Μας έλειψες!!!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. me :) μου , παραμύθια λέμε εδώ . Άγνωστο που αγγίζουν την πραγματικότητα:)
    Κάπου ανάμεσα στο πριν και το μετά ίσως?

    Πολλά φιλιά
    Υ.Γ. θα έρθω για σπανακόρυζο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα για εμένα. Έτσι, λέω να της αφιερώσω αυτό το τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μου αρέσουν τα παραμύθια.. με αυτά ζω και με αυτά την βγάζω κάθε μέρα.. Ξέρεις γιατί; γιατί είναι το μόνο αληθινό πράγμα που έχει απομείνει..

    Μου έλειψες αυτές τις μέρες εσύ και οι λέξεις σου..

    Ελπίζω να πέρασες όμορφα αυτές τις μέρες, πολύ όμορφα V μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. καλησπέρα V,
    πάντα ένιωθα μια αποστροφή για τα παραμύθια (εν αντιθέση με τις αληθινές αφηγήσεις πραγματικών ιστοριών) , ενώ πάντα με γοήτευαν οι παραμυθάδες...κάτι πράγματα όμως ούτε που εξηγούνται !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εκείνη μου, ναι αλήθειες περιέχουν κι’ αυτά.
    Αλήθειες του υποσυνείδητου πολλές φορές και εκεί μιλάνε περισσότερο. Μια κρυφή συνδιαλλαγή και επικοινωνία σε ένα άλλο επίπεδο. Το να μπούμε και να διερευνήσουμε αυτόν τον κρυφό χώρο μέσα μας είναι πολύ δύσκολο, αδύνατο θα έλεγαν κάποιοι.

    Το παραμύθι ή η μυθοπλασία, γίνεται περιπλανώμενος διαβάτης, μεταμφιέζεται, εισχωρεί με κάποιο τρόπο και στον γυρισμό του όλο και κάτι κρατάει στα χέρια του.
    Δεν έχουμε ασπίδα απέναντι στα παραμύθια γιατί στη σκέψη μας αφορούν μόνο τα παιδιά…

    Αληθινά πράγματα υπάρχουν. Αληθινά όμορφα πράγματα και άνθρωποι μας περιτριγυρίζουν. Έχουμε όμως μάθει να βλέπουμε κυρίως το άσχημο πρόσωπο της αλήθειας, και αυτό το πρόσωπο πληγώνει….
    Υπάρχει κι’ άλλο.

    Σκέψου όταν περπατάς σε ένα δρόμο, μια συνηθισμένη σου διαδρομή, που στέκεται το βλέμμα σου ? στα όμορφα ή στα άσχημα? Και σε τι ποσοστό ?
    Όταν έκανα αυτό το πείραμα μόνη μου… εντυπωσιάστηκα. Δεν είχα προσέξει ποτέ ότι υπήρχαν ανθισμένα φυτά σε γλάστρες…

    Πολυλογώ πάλι :)))))
    Καλά πέρασα. Αναμενόμενα καλά. Θα ήθελα όμως να περνούσαν αυτές οι ημέρες μη αναμενόμενα καλά…
    Μου έλειψαν οι εκπλήξεις…
    Και εσύ μου έλειψες. Το ξέρεις. Και τα λόγια σου...

    Φιλιά πολλά Εκείνη μου!!!
    Όνειρα γλυκά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλώς ήρθες Alex μου.
    Το ίδιο περίπου έχω εγώ με την ποίηση και τους ποιητές. Την αποφεύγω, δεν την αποστρέφομαι βέβαια… :)
    Τι να σου πω…? Δεν μας είναι όλα εξηγήσιμα…
    Έχουν την γοητεία τους και αυτά. Αυτά που μέλλουν να τα εξηγήσουμε μια ημέρα.

    Σκέφτομαι ότι τα παραμύθια, είναι ένα καλό αντίβαρο στην λογική και πεζή εποχή μας, καλό αντίβαρο σε ένα εγκέφαλο που έχει μάθει να λειτουργεί λογικά.
    Νομίζω ότι τα δύο ημισφαίρια είναι καλό να βρίσκονται σε ισορροπία λειτουργικότητας.

    Λοιπόν, πολύ μου άρεσε η ειλικρινής είσοδός σου!!! Την εκτιμώ και χάρηκα που ήρθες :)

    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ!!!ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!
    ΘΕΡΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γειά σου Πολυτεχνίτισσα !!!
    Λίγο πριν έβλεπα την καταπληκτική εσάρπα που έφτιαξες και τα άλλα πλεκτά σου!!!
    Μετά είδα το σχόλιο εδώ.

    Καλώς ήρθες !
    Σε θαυμάζω για την δημιουργικότητα και την αισθητική σου !

    καλώς βρεθήκαμε λοιπόν !
    Πολύ καλή εβδομάδα να έχεις και εσύ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πόσο δίκιο έχεις.. το έκανα και εγώ. Κοίταξα γύρω μου, αλήθεια κοίταξα και χόρτασαν τα μάτια μου ομορφιά.
    Κάθησα και σκέφτηκα λίγο πως ότι όμορφο βλέπω από δω και πέρα θα το κάνω παραμύθι, ναι.

    Μου λείπουν τα παραμύθια V μου..
    και τα όμορφα μου λείπουν..

    Γι'αυτό και εγώ θα φτιάξω τα δικά μου..

    Μου έλειψαν και εμένα οι εκπλήξεις.. θέλω κάτι όμορφο, παραμυθένιο και αναπάντεχο να συμβεί..
    Θα κλείσω τα μάτια μου τώρα και θα περιμένω..

    Όνειρα γλυκά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Η ομορφιά δεν έχει πάντα έντονο πρόσωπο Εκείνη μου, παρά ταπεινά πολλές φορές χρωματίζει με φως τις ανθρώπινες πορείες και σκέψεις.
    Κρύβεται για να την ανακαλύψουμε , καλεί σιωπηρά γιατί έτσι της πρέπει .
    Το μόνο που επιθυμεί είναι να κοιτάξουμε διαφορετικά γύρω μας, μέσα μας και θα την δούμε.

    Και μετά φτιάχνουμε τα δικά μας παραμύθια Εκείνη μου. Τις διαφορετικά ειπωμένες αλήθειες μας… και να το κάνεις αφού αυτό επιθυμείς!!!!

    Και που ξέρεις…ίσως είναι ένας τρόπος αυτός να τα καλέσεις στην ζωή σου… :)

    Όνειρα γλυκά και σε εσένα…
    φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...