Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Red...


Ζωγράφος : Svetlana Sewell



Σήκωσε το χέρι ψηλά , μπροστά από τα μάτια της, με τη παλάμη στραμμένη προς τα έξω. 
Τα δάχτυλα ενωμένα. Τα άνοιξε λίγο, ελάχιστα, ίσα να περάσουν οι πρώτες αχτίδες του ήλιου και εκείνα έγιναν χρυσά, κοκκινόχρυσα.
Ήταν ένα κόκκινο χέρι.
Ζωγραφισμένο κόκκινο.
Κόκκινο σκούρο.

Πορφυρό το λένε αυτό το χρώμα, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικό.
Σημαντικό είναι, ότι ήθελε το δεξί της χέρι να είναι κόκκινο σκούρο . Ήθελε εκεί στον καρπό, καθώς το χρώμα κατέβαινε να γεννηθούν σχήματα δαντελωτά που αχνά, σιγά σιγά χάνονταν, αφήνοντας το χρώμα του δέρματος να υπερισχύει.
Το χρώμα δεν μαχόταν με το δέρμα. 
Εισχωρούσε το ένα στο άλλο απαλά, αργά ώσπου γίνονταν ένα. Μια χρωματική ερωτοτροπία , αφανής, κρυμμένη, σιωπηλή, εκφρασμένη μέσα από τα δαντελωτά σχήματα.
Έτσι το ήθελε...

Συνήθως φορούσε γάντι.
Της άρεσε τον χειμώνα να φορά ένα που έφτανε ψηλά πάνω από τον αγκώνα, μόνο στο δεξί, εφαρμοστό σαν δέρμα και στο μικρό δάχτυλο ένα δαχτυλίδι. Ποτέ το ίδιο. Πάντα μεγάλο.

Τα περίεργα βλέμματα που στέκονταν άλλοτε διακριτικά , άλλοτε όχι στο χέρι της  δεν την ενοχλούσαν. Δεν την ενοχλούσαν ούτε το καλοκαίρι όταν άφηνε το  κόκκινο χέρι της γυμνό, εκτεθειμένο, ευάλωτο.
Χαμογελούσε σιωπηλά και άλλαζε κουβέντα, όταν την ρωτούσαν...

Εκεί, για πάντα στο πλάι του κορμιού της, μαζί της, κομμάτι της να της θυμίζει εκείνο το τότε που ήταν μια άλλη, με μια άλλη ζωή, με ένα άλλο μέλλον.
Τότε που τα άλλαξε όλα.

Μόνο με μια μαχαιριά...



15 σχόλια:

  1. ένα κομμάτι του κορμιού της έδειχνε κόκκινο, ήταν χαρά?πόνος?έρωτας? πάντως ήταν κόκκινο. Και η κόλαση κόκκινη είναι άραγε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κόκκινο, χρώμα πυράκτωσης και ενέργειας αλλά και ζωής... είναι ότι θέλουμε εμείς να είναι, είτε ως παρουσία, είτε ως απουσία...
      Μα υπάρχει η κόλαση άραγε?

      Διαγραφή
  2. ... τότε που και το μαλλί της, κόκκινο έβαψε!!!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ πιθανό !!! και η επιλογή των χρωμάτων επάνω μας ίσως να συμβολίζουν κάτι την συγκεκριμένη χρονική περίοδο...

      Διαγραφή
    2. δεν υπάρχει χρονική περίοδο...

      Διαγραφή
    3. Και αυτό πιθανό είναι. Διαφορετικά σκεπτικά και ψυχοσυνθέσεις, διαφορετικές επιλογές...
      καλό σου βράδυ kittaro :)

      Διαγραφή
  3. Σκούρο κόκκινο θα μπορούσε να είναι και το χρώμα του θυμού. Έτσι μάλλον θα τον έβαφα. Αν ζωγράφιζα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μου άρεσε ένας σκούρος κόκκινος θυμός!!! με μια υποψία φωτός ίσως κάπου στην άκρη...σαν προοπτική μεταβολής...αν ζωγράφιζες :)

      Διαγραφή
  4. Απρόσμενο το τέλος σου... μ' έπιασε στον ύπνο και με ξάφνιασε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξαφνιάζουν κάποιες επιλογές...ακόμη και αυτόν που επιλέγει.

      Διαγραφή
  5. Και για δεύτερη φορά με την "τέχνη του πολέμου".
    Έχω ετοιμάσει κι εγώ κάτι σχετικό μα συνέχεια επιλέγω
    κάτι άλλο κι αναβάλω την δημοσίευση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι !!!
      Δεν έχω συναντήσει άλλη γυναίκα που να το έχει, το συγκεκριμένο βιβλίο, έστω υπ' όψιν της... :)

      Ίσως να μην έχει έρθει η ώρα του να αναρτηθεί :) Θα έρθει όμως και θα το διαβάσω αν καταφέρω να μπω... Προσπαθώ εδώ και λίγη ώρα αλλά ο blogger δεν μου το επιτρέπει. Φαίνεται σαν να είναι το blog σου μόνο με προσκλήσεις.
      Και εχθές τα ίδια έκανε μέχρι που επανήλθε. Αν μπορείς έλεγξέ το.

      Διαγραφή
    2. Συγγνώμη... Προσπαθώ να αλλάξω κάποια πράγματα και το κλείνω
      κάποιες στιγμές...

      Διαγραφή
    3. Ναι αυτή ήταν η μία πιθανότητα. Η άλλη το "χιούμορ" του blogger κατά καιρούς...
      Σ΄ευχαριστώ πολύ και καλή σου νύχτα :)

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...