Κοιμήθηκες πίσω από τα κλειστά σου βλέφαρα , με το κορμί να παραδέρνει σε κύματα ονείρων, και εγώ...να... θα σου κλέψω εκείνο το βαθούλωμα στο μαξιλάρι και μια σου τρίχα απ’ τα μαλλιά, μαζί να τα φυλάξω, μα δεν θα ξέρεις. Τη νύχτα, σε σκέπαζα να μη κρυώνεις . Αγκάλιαζες εσύ τον εαυτό σου, νομίζοντας ότι είσαι μόνος.
Θέλω ο ήλιος το πρωί να σε χαιδέψει. Θα το φροντίσω. Μισάνοιχτη θα αφήσω την κουρτίνα να έρθει απαλά να σε ξυπνήσει. Δεν θα είμαι εκεί. Το ξέρεις.
Και εκείνο το φιλί… Θα αναρωτιέσαι άραγε? Ρώτα το.
Ρώτα το να μάθεις. Ίσως σε φέρει κατά ‘δω. Μα εάν σε φέρει μη μου μιλήσεις. Δεν θέλω τις λέξεις σου. Μετά αυτές.
Άσε με ν' αναπνέω μέσα στην αγκαλιά σου...
Ρώτα το να μάθεις. Ίσως σε φέρει κατά ‘δω. Μα εάν σε φέρει μη μου μιλήσεις. Δεν θέλω τις λέξεις σου. Μετά αυτές.
Άσε με ν' αναπνέω μέσα στην αγκαλιά σου...
