Entrance of dragon
Φωτογραφία του Wojtek Kwiatkowski
από το photo.net
Άνοιξη.
Θυμόταν ακόμη εκείνη την ημέρα...
Ήταν δεν ήταν 10 χρονών.
Ήταν δεν ήταν 10 χρονών.
Έλα γιε μου, του είπε ένα πρωινό. Έλα να σου δείξω τη ζωή.
Μπήκαν και οι δύο στο φορτηγάκι και έφυγαν.
Μια φόρμα τζην. Δυο κόκκινα παπούτσια λασπωμένα. Ένα ψάθινο καπέλο για τον ήλιο και προσμονή.
Γεμάτος προσμονή κοιτούσε τα πέταλα του αλόγου να κτυπούν αλύπητα το χώμα μέχρι που η καρδιά συντονίστηκε στον ρυθμό του καλπασμού. Ζήλεψε και εκείνη και θέλησε να ξεφύγει από τον γνωστό της τόπο να πάει μαζί του, να τρέξει μαζί του, να χαθεί μαζί του.
Προαναγγέλθηκε με βουή άγρια. Με την θολή εικόνα που δημιουργεί η σκόνη όταν σηκώνεται. Το χώμα όταν αποκόπτεται για λίγο από την γη που το στηρίζει και ίπταται σε ένα τρελό χορό, έτσι για να θυμάται μετά πως είναι το πέταγμα στα ύψη.
Ξεπρόβαλε σαν λευκό όνειρο, ορμητικά, μπροστά στα μεγάλα του μάτια. Πιο μεγάλα απ’ ότι ήταν κανονικά. Έτσι για να χωρέσουν όλη την εικόνα. Το στόμα λίγο μισάνοιχτο με κρατημένη την ανάσα.
-Γιέ μου, το θέλεις ? Εάν το Θέλεις είναι Δικό σου !
Θέλω ! είπαν τα μάτια.
Θέλω ! είπαν όλοι οι κτύποι.
Θέλω ! ψιθύρισαν τα χείλη.
Θέλω. Μετέωρο. Βαθύ. Λευκό να αναλύεται σε ουράνια τόξα.
Εισπνοή...
Θέλω...
Όμως...
Δεν θέλω να το εξημερώσω!
Να το ιππεύσω θέλω...
Ήταν δεν ήταν 10 χρονών...
Ήταν δεν ήταν 10 χρονών...
Για κάποιο λόγο, ξεκινώντας να διαβάζω, ήξερα πως αυτό που θα διαβάσω θα με κάνει να ανατριχιάσω.. Προαίσθημα.. τι να πω..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δεν θέλω να το εξημερώσω!
Να το ιππεύσω θέλω..."
Υπέροχο, V μου... υπέροχο!
Όποιος επιχειρεί να εξημερώσει, να δαμάσει, να "στρώσει" τη φύση, όχι μόνο την καταστρέφει αλλά αναζητά την εκδίκησή της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως, από κούνια υπάρχουν τα "ελεύθερα" πνεύματα που ξέρουν να θαυμάζουν και να σέβονται.
Σε φιλώ V μου
Πανεμορφη σκεψη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι αραγε να εξημερωνουμε και να υποτασσουμε τα παντα;
Γιατι πρεπει ολοι και ολα να γινουν οπως φανταζομαστε κατω απο τα δικα αμς μετρα και σταθμα; Ευτυχως δεν ειναι ολα στη ζωη προβλεψιμα και προς..εξημερωση!
Να σαι καλα!
Πολλα φιλια φιλη μου!
πολύ δυνατό κείμενο αλλά και εξαιρετικό το ιστολόγιό σου... καλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο V. και πολύ συγκινητικό :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα :D
Πως λειτουργούν κάποιες λέξεις μέσα μας Εκείνη μου, ούτε εμείς καλά καλά δεν το γνωρίζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπόγειες , αφανείς συνήθως οι διαδρομές του νου…ή της ψυχής ?
Λένε ότι, οι «συναντήσεις» που μας δημιουργούν έντονα συναισθήματα έχουν κάτι από εμάς. Αγγίζουμε κάτι Δικό μας…
Σου πάνε τα λευκά ! σου το είπα?
Πολλά φιλιά!
Πώς να μη συμφωνήσω μαζί σου meggie μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φύση γεννήθηκε και εξελίχθηκε με μια δική της σοφία. Εμείς κομμάτι της. Εμείς παρεκκλίνουμε από τον δρόμο μας , προσπαθώντας να της διδάξουμε τους δικούς μας δρόμους. Ξεχνάμε ότι είμαστε μαθητές εδώ και όχι δάσκαλοι.
Δεν εξημερώνονται όλα , δεν δαμάζονται! Μα και γιατί να πρέπει ?...
Βέβαια σκέφτομαι ότι αυτό το «μα γιατί να πρέπει?» θα έχει πάρα πολλές απαντήσεις…
Φιλιά και από εμένα meggie μου:)
Έτσι Elva μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ίδια η ζωή είναι άγριο πράγμα, ανυπότακτο, πολυποίκιλο, πολύχρωμο. Τα δικά μας μέτρα και σταθμά είναι σκόνη στον ώμο της.
Να ανοιχτούμε πρέπει σε αυτό το θαύμα, με μάτια παιδικά.
Δύσκολο… ?
Πολλά φιλιά από τα ζεστά νότια :)
Καλησπέρα nimertis.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τα καλά σου λόγια… και χαίρομαι που σε ανακάλυψα!
Θέλω να αφιερώσω απερίσπαστο χρόνο σε ότι γράφεις…
Προς το παρόν, να ευχηθώ καλό βράδυ :)
Καλησπέρα Setty μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά !
Ζω μέσα από τις λέξεις, τις δικές μου, των άλλων..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "συνάντησή" μου με τις δικές σου είναι απερίγραπτες..
Και δια της γρ-αφής σου, ναί.. Αγγίζω κάτι δικό μου. Κάτι που ίσως και να είχα ξεχάσει..
Σε ευχαριστώ!
Φιλιά πολλά!!
...τι να πω εγώ τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συγκινείς...